เจโน่เป็นของเหลวที่เข้าใจยาก #nomin

Jeno x Jaemin

R 1800+

#nomin

“ม่าววววว”

“เจโน่เงียบหน่อยจะทำงาน”

“ม่าววววววว”

“ม่าววววววววววว”

“เจโน่!”

“ม่าวววว”

“ไหน! จะเอาอะไร บอกแจมินสิ้!”

ร่างบางละออกจากหน้าจอคอม หันมามองตัวขนฟูที่กำลังเดินน้วยมาตรงหน้าแจมิน ก่อนที่ขาสั้นนั้นจะก้าวขึ้นมาบนตักของร่างบาง

หัวกลมๆ ซุกเข้าที่ซอกคอขาว แต่มือเรียวก็มาประคองกรอบหน้ากลมนั่นและผลักออกไป

“เมี้ยวว”

“ทีงี้ล่ะเสียง 2 จะเอาอะไร”

“เมี้ยววววว”

“พูดให้มันรู้เรื่องหน่อยได้มั้ย”

“เมี้ยววววววว”

“เมื่อกี้ก็กินแซลม่อนไปแล้วไง กระบะทรายก็เปลี่ยนให้แล้ว จะเอาอะไรอีก”

“ม๊าววว”

กลับมาเป็นเสียงต่ำของความไม่พอใจเหมือนเดิม เจโน่ละใบหน้าออกจากมือเรียว ก่อนจะกระโดดขึ้นไปบนโต๊ะที่มีโน้ตบุ้คตั้งอยู่

ด้วยความโมโหที่แจมินไม่เข้าใจโน่ เลยทำให้อุ้งเท้ากลมๆ นั่นกดปุ่มปิดอย่างจงใจ

“เจโน่!!!”

“ม๊าววว!”

กระโดดไปนู่นแล้ว คอนโดแมวสูงเสียดฟ้า แจมินถอนหายใจออกมาเฮือกใหญ่ ดีนะที่เมื่อกี้เขากดเซฟงานไปแล้วก่อนที่จะหันไปคุยกับเจโน่

เพราะรู้ดีว่าไอแมวอ้วนนี่เวลาไม่พอใจอะไรก็จะมาลงกับคอมแจมิน

ทั้งนั่งทับ นอนทับ เหยียบมือแจมินเวลาทำงาน กองเป็นก้อนอยู่บนคีย์บอร์ดแล้วเอามือตะกุยเสื้อแจมิน

เหอะ

“ไออ้วนเอ้ย”

“ม๊าวววว!!!”

เจโน่เป็นของเหลวที่เข้าใจยาก

นัยน์ตาหวานเหลือบมองก้อนขนอ้วนๆ ที่อยู่บนตักสลับกับหน้าจอโน้ตบุ้ค มือซ้ายของแจมินตกไปเป็นตัวประกันของเจโน่ ฟันซี่เล็กที่แสนภูมิใจว่าคมนักหนากำลังไล่กัดปลายนิ้วของร่างบาง สลับกับการสะบัดหัวอย่างเมามัน

แจมินคิดว่าเจโน่เป็นเอามาก

ผู้หญิงที่เป็นเมนส์ว่ายากแล้ว แต่เจโน่ตอนนี้นี่ยากกว่า

แมวบ้าล้านอารมณ์

เดี๋ยวอารมณ์ดี สักพักก็อารมณ์เสีย ตอนกลางคืนถ้าไม่เอาเข้าห้องก็จะร้องจนแจมินกลัวว่าลูกคอเจโน่จะหลุดออกมาสักวันนึง

บางทีก็ติสแตกไปนั่งตากแดดตากลมที่ระเบียง

จากใจว่างง งงมากๆ

ริมฝีปากบางเม้มเข้าหากันเล็กน้อย ก่อนจะเลื่อนสายตาไปยังกระทู้หนึ่งที่ถูกเปิดไว้ และเจ้าของกระทู้ก็เหมือนจะประสบปัญหาเดียวกันกับเขา

‘น้องแมวตัวผู้อายุ 1 ปี ร้องไม่หยุดเลยค่ะ มีวิธีให้เขาหยุดร้องมั้ยคะ พยายามจะออกไปข้างนอกด้วย น้องเป็นอะไรรึเปล่าคะ หรือว่าน้องติดสัด รบกวนตอบด้วยนะคะ’

ติดสัดเหรอ?

ความคิดเห็นที่ 1

‘1.อาการติดสัดเป็นอาการของเพศเมียครับตัวผู้แค่ตอบสนองต่อการติดสัดของตัวเมีย ดังนั้นหากยังมีตัวเมียในละแวกนั้นติดสัดอยู่และตัวผู้สามารถรับรู้ได้  ก็สามารถมีอาการได้ตลอดครับ

2.ส่วนที่น้องเขาร้องหรืออยากออกไปข้างนอกนั่นคือสัญญาณว่าน้องกำลังเป็นหนุ่มแล้วครับ ถ้าไม่อยากให้เกิดปัญหาหมอขอแนะนำให้ทำหมันได้เลยนะครับ’

กวาดสายตาจนจบลำคอของร่างบางก็เริ่มแห้งผาก

นี่คือเจโน่โตแล้วเหรอ

เจโน่อยากมีเมียแล้วใช่มั้ย

แจมินเลียริมฝีปากของตัวเองเล็กน้อย คิ้วสวยขมวดเข้ามากัน ฝ่ามือเรียวประคองกรอบหน้ากลมขึ้นมาจดจ้อง

“เจโน่ ไปตัดไข่มั้ย”

“แง๊วววววว”

“โอ้ย แค่นี้ต้องตบกันเลยเหรอ!”

เจโน่เป็นของเหลวที่เข้าใจยาก

ขาเรียวภายใต้กางเกงขาสั้นเดินเข้ามาในห้องน้ำ ปลดเสื้อผ้าทุกอย่างลงเพื่อที่จะได้ชำระล้างร่างกายอย่างที่ตั้งใจไว้ วันนี้โบนัสและเงินเดือนที่บวกกันนั้นออกตามจำนวนที่คาดหมาย ทำให้ร่างโปร่งอารมณ์ดีไม่น้อย

เลือกที่จะไปกดเปิดน้ำให้ไหลลงอ่างอาบน้ำจนเต็ม โยน Bath bomb กลิ่นดอกไม้หอมตามลงไปอย่างไม่รีบร้อน จนทุกส่วนเข้ากันเป็นอย่างดี ร่างเปลือยเปล่าก็ค่อยเคลื่อนกายลงอ่างกว้างนั่น

สายน้ำที่อุ่นกำลังดีและกลิ่นหอม ทำให้แจมินเลือกที่จะปิดเปลือกตาลง ปล่อยให้เรือนกายได้ซึมซับความสบายอย่างเชื่องช้า

ต่างจากบานประตูที่ใช้เป็นทางเชื่อมกำลังเปิดออกโดยอุ้งเท้ากลมๆ นั่น เจโน่ก้าวเข้ามาด้านในอย่างไม่รีบร้อน ใช้ดวงตากลมโตจดจ้องร่างขาวที่นั่งพิงอยู่ในอ่างอาบน้ำ

เจ้าของกลุ่มขนฟูกระโดดขึ้นไปที่ขอบอ่าง ใช้ปลายเท้าหน้าสะกิดหัวไหล่เนียน จนอีกฝ่ายลืมตาขึ้น

“ไม่อาบให้นะ อยากอาบก็อาบเอง” แจมินว่าอย่างเหนื่อยๆ 

วันนี้ตั้งใจจะแช่น้ำให้สบาย แต่ถ้าต้องมารับผิดชอบชีวิตแมวเพิ่มอีกตัวก็ขอบาย ทั้งขยี้ฟองให้ขึ้น ลูบหัวลูบหางเป่าขนหวีขนจนกว่าจะกลับไปฟูเหมือนเดิม แค่คิดก็เหนื่อยแล้ว

“แน่ใจนะ”

เสียงทุ้มเอ่ยขึ้นชิดติดใบหูบาง แจมินเปิดตาขึ้นอีกครั้ง แต่คราวนี้กลับถอยหลังจนชิดขอบอ่างอีกฝั่งทันที ก่อนจะหลับตาแน่นเมื่อเห็นเรือนกายของอีกฝ่ายที่เปลือยเปล่าไม่ต่างจากตน

ถึงในยามปกติจะเปลือยก็ตามแต่ตอนนั้นมันมีขนฟูๆ ไง

แต่ตอนนี้ไม่ใช่

ไอแมวอ้วนหายไปไหน ทำไมไอกล้ามโตหน้าขาวมันต้องมานั่งยิ้มอยู่ตรงหน้าแจมินด้วย

“กลับไปเป็นร่างเดิมเลยนะ!”

เสียงหวานตวาดดังขึ้น พลางหรี่ตาเพื่อมองว่าอีกฝ่ายลงอ่างมาด้วยกันแล้ว

“แจมินบอกให้อาบน้ำเอง นี่ไง อาบเองแล้ว” 

“หมายถึงเวลาอื่นไง ไม่ใช่ตอนนี้ กลับไปเลยนะ!” ร่างโปร่งยังไม่ลดละ เขายอมเจอไอแมวอ้วนกวนประสาท ดีกว่าร่างสูงเจ้าของกลุ่มผมสีเข้มคนนี้

“แจมินอ่า”

“ไม่ต้องมาเรียก” 

“แจมินอ่า”

“กลับไปเป็นร่างเดิมแล้วค่อยมาเรียก” 

“แจมิน”

“ไม่- อ๊ะ!”

จู่ๆร่างทั้งร่างก็ถูกรั้งให้ขึ้นไปนั่งทับหน้าตักแกร่ง ผิวน้ำกระเพื่อมอย่างแรงจนกระฉอกออกไปนอกอ่าง แต่นั่นยังไม่สามารถดึงความสนใจของแจมินได้เท่าใบหน้าคมที่อยู่ในระยะประชิด สันดั้งโด่ง กลุ่มผมสีเข้ม และแววตาที่ถอดแบบมาจากแมวอ้วนตัวนั้นโดยเฉพาะ

จากพุงอ้วนที่แจมินชอบฟัดกลับกลายเป็นหน้าท้องที่มีลอนกล้ามเนื้อแน่น อุ้งมือกลมป้อมเปลี่ยนเป็นฝ่ามือยาวที่กำลังวางอยู่เหนือสะโพกอิ่มของแจมิน

“ปล่อย” ปลายนิ้วเล็กของแจมินยกขึ้นมาชี้หน้าหล่อ สายตาคาดโทษนั้นไม่น่ากลัวแม้แต่น้อย

เจโน่ยื่นหน้าเข้าไปใกล้ก่อนจะงับเบาๆ ที่ปลายนิ้วของแจมิน

ราวกับมีกระแสไฟฟ้าสถิตทันทีที่ฟันคมขบเข้าเบาๆ ใบหน้าหวานก็แดงซ่าน

“แจมินรู้ดีว่าตอนนี้เจโน่ต้องการอะไร”

“ไม่ให้”

“แจมินอ่า”

"ยังไงก็ไม่ให้ นี่!” ฟาดมือลงที่ลำแขนแน่นกล้ามเนื้อ เมื่อมันลดระดับลงเรื่อยๆ จากแผ่นหลังบาง ไปที่เนิ่นสะโพกอิ่ม จบที่การช้อนใต้ก้นนิ่มให้ขึ้นมานั่งที่ตักแกร่งอีกครั้ง

“งั้นก็ปล่อยโน่ ให้โน่ออกไปหาเมียข้างนอก”

“ไม่!”

คราวนี้ตวาดหนักเสียงดังกว่าเดิม

“ถ้านายออกไปทำตัวอื่นท้อง แล้วเขามาเรียกร้องค่าเสียหายจะทำยังไง ฉันไม่มีปัญญาเลี้ยงแมวเป็นคอกนะ”

“แล้วจะให้ทำไง”

ร่างสูงช้อนตามองคนที่อยู่เหนือกว่า ดวงตาหวานนั่นหลุบลง พร้อมกับริมฝีปากบางที่เม้มเข้าหากัน

“ก็ไม่ต้องทำไง นายก็แค่ต้องอดทน”

“งั้นแจมินฟังผมร้องไปอีก 1 สัปดาห์ก็ไหวใช่มั้ย”

ตามตรงว่าไม่ เสียงเจโน่มันน่ารำคาญ

ร่างบางไม่ตอบ ทำให้เขาเอ่ยอีกครั้ง

“แจมินเป็นเจ้าของผม แจมินต้องช่วยผม” กดจูบเบาๆ ที่ผิวกายหอมของคนตรงหน้า สีหน้าของเจโน่เริ่มเปลี่ยนไปทีละนิด แจมินสังเกตเห็นจังหวะลมหายใจที่ถี่ขึ้น

“อย่า...รุนแรงเหมือนครั้งแรกละกัน” เอ่ยบอกอย่างขัดเขิน ก่อนจะเอนเอียงใบหน้าเมื่อร่างสูงกดจูบลงมาที่ริมฝีปาก

“ครับผม”

กลีบปากบดจูบเข้าหากันอย่างเนิบนาบ ฝ่ามือหนาที่ช้อนอยู่ใต้ก้นนุ่มเลื่อนขึ้นมาที่ต้นคอขาว กดศีรษะของเจ้านายลงมา พร้อมกับปรับเปลี่ยนองศาตามใจตน

แจมินครางต่ำ เป็นโอกาสให้ร่างสูงส่งลิ้นร้อนเข้ามาสำรวจโพรงปากหวาน เกี่ยวกระหวัดกันจนเกิดเสียงชื้นแฉะ กับสายน้ำที่กำลังแผ่เป็นวงคลื่น

สองแขนเรียวยกขึ้นโอบรอบลำคอแกร่ง ยามที่อีกฝ่ายกำลังใช้ฟันคมกัดเข้าที่ต้นคอขาว ไล่ลงมาอย่างเชื่องช้าที่แผงอกบาง จบด้วยการขบลงที่ยอดอก สลับกับใช้ปลายลิ้นละเลงลงจนมันแข็งเป็นไต

“อ่าห์ อ๊ะ”

สะดุ้งเฮือกเมื่อถูกลงน้ำหนักแรงมากขึ้น จิกปลายนิ้วลงที่บ่ากว้าง เมื่อความเสียวกระสันกำลังแล่นไปทั่วร่าง

แจมินถูกมอมเมาด้วยรสจูบและฝ่ามืออุ่นที่ไล่บีบเฟ้นไปทั่วร่างนิ่มจนผิวกายขาวๆนั่นขึ้นรอยแดง

ใบหน้าคมเลื่อนขึ้นไปจูบปิดกลีบปากบางยามที่ก้านนิ้วร้ายกำลังกดแทรกเข้าไปยังช่องทางรักของคนตรงหน้า

“อะ อือออ” เจ้าของสะดุ้งเฮือก มีแต่เสียงครางในลำคอเนื่องจากเจโน่ไม่ยอมปล่อยให้ริมฝีปากเป็นอิสระ

คิ้วเรียวขมวดเข้าหากันเมื่อก้านนิ้วของร่างสูงที่แทรกเข้าไปเริ่มควานเข้าออก ก่อนจะเผลอร่อนเอวหนีเมื่ออีกฝ่ายตามหาจุดเสียวที่อยู่ในกาย

“อยู่นิ่งๆ” สุรเสียงเอ่ยขึ้น นัยน์ตาเรียวรีเอ่อคลอด้วยหยาดน้ำบางเบา กัดริมฝีปากของตัวเองเพื่อกลั้นเสียงคราง

“อึก อ่าห์” ปล่อยลมหายใจครางต่ำๆ ที่ใบหูของร่างสูง

เจโน่กัดฟัน เจ้านายของเขายั่วเกินไป 

เส้นผมที่เปียกลู่ไปกรอบหน้าหวาน แววตาหยาดเยิ้ม และเรือนกายบางที่กำลังเห่อแดงเพราะอุณหภูมิในกายที่กำลังพุ่งสูงขึ้น

แกนกายของร่างสูงที่พร้อมมาเสียตั้งนานถูกจับให้ถูไถไปกับปากทาง คนตัวเล็กจิกนิ้วลงกับไหล่หนา สะบัดใบหน้าเชิดขึ้นเมื่อส่วนหัวมันถูกกดเข้ามาในกาย

“อ่ะ อ้า~”

เจโน่กัดลงที่แผงอกเนียนล่อตา สองมือหนาประคองเอวคอดบางนั่นให้กดลงมาอย่างเชื่องช้า

ให้ช่องทางรักใต้ผืนน้ำนั้นกลืนกินแกนกายเขาเข้าไปอย่างตะกละตะกลาม ผนังอุ่นนุ่มที่โอบล้อมและตอดรัดทำให้เขาแทบบ้า

“แน่นชิบ!”

สบถออกมาเบาๆ จูบซับน้ำตาของแจมินอย่างอ่อนโยน พลางเอ่ยขึ้น

“ขยับช้าๆ นะครับ” ปลอบประโลมด้วยน้ำเสียงนุ่มทุ้ม กอดรอบเอวบางที่กำลังเรียนรู้วิธีการบดเบียดแกนกายใหญ่เข้าไปในตัว

“อึก...อ้า...อ๊ะ!”

ปลายหัวหยักมนที่สอดลึกเสียดสีกับจุดกระสันจนร่างบางผวากอดร่างสูงแน่น ความรู้สึกแปลกประหลาดของแจมินนั่นทำให้ร่างสูงเลียริมฝีปากของตัวเองเพื่อยั้งใจ

เจโน่จะใจเย็นจนกว่าแจมินจะปรับตัวได้

จูบลงที่ริมฝีปากบางจนตอนนี้มันเริ่มจะบวมเจ่อ เขาผละออกมา ก่อนจะค่อยๆสอนให้ร่างบางเคลื่อนกายขึ้นลงด้วยความเร็วที่ยังไม่เร่งรีบมากนั้น เพียงแค่ขึ้นสุดลงสุด เท้าแขนเรียวลงกับหน้าท้องแกร่ง โดยมีมือของร่างสูงช่วยเป็นแรงส่งอีกที

“อื้อ อื้อ...เจโน่...อ้ะ~”

เมื่อเริ่มเข้าที่เข้าทางร่างสูงก็ไม่รอช้าที่จะสวนสะโพกกลับไปยังช่องทางรักนั่น ใบหน้าหวานเชิดขึ้นครางเสียงหลง เมื่อความเสียวกระสันมันเพิ่มมากขึ้น พร้อมกับความรุนแรงที่ร่างสูงมอบให้

“เบา...แฮ่ก...เบาลง อื้อ...อ้ะ...เจโน่!”

เจ้าของใบหน้าคมกำลังหลงมัวเมาไปกับเรือนกายหวานตรงหน้า

ฝ่ามือหนาผลักให้คนตัวเล็กชิดกับขอบอ่างอีกฝั่ง ก่อนที่เขาจะประคองเรียวขาของอีกฝ่ายจนเกือบจะขึ้นเหนือผิวน้ำ สอดสองแขนไว้ที่เข้าข้อพับของร่างบาง รั้งจนส่วนช่องทางที่เชื่อมต่อกันกลับมาแนบแน่นกันอีกครั้ง

“อ้ะ อ๊า!” ไม่แม้แต่จะปรานี ต่อให้คนตรงหน้าเป็นเจ้าของก็ตาม

เปลี่ยนจากแมวอ้วนเป็นแมวดุ

ไล่ตั้งแต่หน้าตา นิสัย และเอวสอบ

ดุจนแจมินครางขาดใจ จิกเล็บลงกับขอบอ่าง สบสายตากับแววตาร้อนแรงของอีกฝ่าย ก็รู้สึกเห่อร้อนที่ใบหน้า แต่เพียงครู่เดียวก็ต้องเชิดใบหน้าครางเสียงหลง

เจโน่ไม่ปล่อยแม้แต่จะให้พักหายใจ

ทิ้งขาเรียวข้างหนึ่งลงไปกับพื้นน้ำ เลื่อนฝ่ามือมาสาวความเป็นชายของร่างบางจนร่างเล็กกระตุกเฮือก

“ฮึก...เจโน่ เร็ว...เร็วอีก...อ๊า!”

ใบหน้าหวานสะบัดไปมา หลับตาแน่น และเกร็งไปทุกสัดส่วน ไม่แม้แต่ช่องทางรักที่กำลังโอบรัดแกนกายของร่างสูงไว้

“บ้าชิบ...อึก อ้าห์~” 

แขนข้างหนึ่งของเจโน่เท้าลงกับขอบอ่าง ราวกับคร่อมคนตัวเล็กไว้ใต้ร่าง ฝ่ามือเรียวยกขึ้นแตะเข้าที่กรอบหน้าหล่อ ก่อนจะเป็นฝ่ายมอบจูบแสนหวานให้

ปลายลิ้นไล่เลีย แลกน้ำใสและหลุดเสียงครางอย่างน่าอาย หลุบมองช่วงล่างที่ยังเชื่อมต่อกัน แต่มากด้วยความรู้สึกที่เอ่อล้น

“จะ...อึก จะเสร็จแล้ว” มือเรียวกอบกุมความเป็นชายของตัวเองต่อจากฝ่ามือหนา

เจโน่เลื่อนมือไปประคองเอวคอด สอดใส่คนเรือนกายหวานจนเคลื่อนไปตามแรงส่ง และสุดท้ายก็จบลงที่น้ำคาวถูกหลั่งเข้าไปยังช่องทางหวานนั่นจนหมด

“แฮ่ก อื้อออ” หอบหายใจได้อยู่เพียงครู่เดียว ร่างสูงก็เช้ามาช้อนเรือนกายบางขึ้นแนบอก

แจมินแทบสิ้นสติเมื่อรู้ว่าแผ่นหลังของตัวเองกำลังแตะเข้ากับพื้นเตียง

สิ่งที่มองเห็นเป็นอย่างสุดท้ายคือใบหน้าคมที่เคลื่อนเข้ามาใกล้ พร้อมรสจูบร้อนแรง

และบทรักที่เริ่มต้นขึ้นอีกครั้ง

เจโน่เป็นของเหลวที่เข้าใจยาก

เปลือกตาบางเปิดขึ้น ไม่มีแสงแดดใดเล็ดรอดเนื่องจากผ้าม่านสีทึบนั่นยังทำหน้าที่ของมันได้ดี แต่ที่แจมินตื่นคงเพราะได้นอนหลับเพียงพอกับเรี่ยวแรงที่สูญเสียไป

เหลือบสายตามองนาฬิกาดิจิตอลที่บอกเวลาบ่าย 2 โมงกว่า



แจมินเหลือบมองรอบกายก็ไร้เงาของคนที่ทำให้เขาต้องนอนซมอยู่บนเตียง ทิ้งไว้เพียงความรู้สึกคันยุบยิบอยู่ที่ต้นคอ



เจโน่นั่นเองที่ซุกอยู่ให้ซอกคอขาว



"ไอแมวอ้วนบ้ากาม"


"หงึ"



ส่งเสียงน่ารักจนแจมินหลุดยิ้ม ร่างบางก้มลงจูบที่บ่ายจมูกชื้นนั่นเบาๆ



"เดี๋ยวบ่ายนี้พาไปตัดไข่นะ"



"พูดงี้นี่คืออยากโดนอีกใช่มั้ย"



"เจโน่ กลับร่างเดิมไปเลยนะ!!"

เจโน่เป็นของเหลวที่เข้าใจยาก

เพราะหลงแอคแมวโน่มินมากเกินไป
บอกไว้ตรงนี้เลยนะคะว่าชอบมาก
ชอบจนกลายเป็นฟิคเลยแง้งง


จะรออ่านฟี้ดอยู่ตรงนี้นะคับ 

#อมกโน่มิน

แฮร่ ;____;)/