๑๕ | พันธะ
สองแขนแกร่งสอดรับสะโพกอิ่ม
มิรินให้ความร่วมมือด้วยการใช้ขาเรียวเกี่ยวเอวสอบ
ริมฝีปากบดเบียดเข้าหากันด้วยแรงปรารถนา กว่าจะรู้ตัวอีกทีแผ่นหลังบางก็ถูกวางลงบนเตียงหลังใหญ่
ความนุ่มนั่นสะท้อนให้ตัวมิรินเบิกตากว้าง
ก่อนปิดลงอีกครั้งเพื่อนับรสจูบหวานจากนรา
สอดก้านนิ้วเข้าขยุ้มกลุ่มผมสีเข้มของร่างสูง
สันจมูกโด่งไล่ลงจากใบหูเรื่อยต่ำมายังต้นคอขาว แนบทับริมฝีปากจนเกิดรอยแต้มแดงช้ำ
มิรินครางเสียงแผ่ว อาภรณ์ห่มกายถูกปลดออกจนเหลือเพียงเรือนร่างเปลือยเปล่า
กรอบหน้าหวานเห่อแดงเมื่อได้สบมองกายหนาที่เต็มไปด้วยมัดกล้าม
ไม่รู้จะนึกอิจฉาอีกฝ่ายที่มีบอดี้สุดฮอตหรืออิจฉาตัวเองที่ได้ครอบครองเจ้าของร่างกายนี้
“ขะ ขอผม-“
เสียงหวานเอ่ยขาดห้วงเมื่อลมหายใจยังไม่คงที่มากนัก
แต่ท่าทางกระตือรือร้นนั่นทำให้นราปล่อยปละตามใจมิรินที่ปรับเปลี่ยนตำแหน่ง
เป็นสะโพกอิ่มที่แนบทับไปกับหน้าตักแกร่ง
ถึงตรงนี้ก็เผลอกัดปากด้วยความหวั่นใจ
เมื่อความใหญ่โตที่ผงาดอยู่เบื้องล่างนั่นดุนดันหาความอบอุ่นในกายเขา
“หยิบ...นั่น”
มิรินส่งสัญญาณ
ซองสีเงินจากฝ่ามือหนาก็ถูกส่งมาตรงหน้า ฉีกพอให้เนื้อเจลไหลปริ
ดึงส่วนเนื้อยางที่ถูกหล่อลื่นออก
ถึงแม้จะไม่ใช่การร่วมรักครั้งแรกระหว่างพวกเขา
แต่ก็อดประหม่าไม่ได้เมื่อรสสัมผัสที่นราฝากไว้ในแต่ละคราช่างตราตรึง
“อ่าห์”
เสียงผ่อนลมหายใจของร่างสูงดัง
ยามมือเรียวแตะเข้ากับเนื้อเอ็นนั่น มันสั่นระริกไม่ต่างจากมือของมิริน
สบเขากับนัยน์ตาคมที่ส่องสว่างไม่ต่างจากดวงตาของเขา ไม่มีอะไรให้รั้งรอ
ชักรูดจนส่วนนั้นจนตั้งชันสวนทางกับแรงโน้มถ่วง
เนื้อยางสำหรับคุมกำเนิดถูกรูดคลุมตลอดความยาว
ฝ่ามือหนาเข้ารั้งเอวบาง
น้ำหล่อลื่นที่เป็นตัวช่วยสำหรับโอเมก้านั้นทำให้ช่องทางรักพร้อมต่อการสอดใส่
กดกายเคลื่อนต่ำลง จดจ่อให้ส่วนนั้นสอดเข้าหากัน
กลืนกินอย่างตะกละตะกลามในขณะที่เจ้าของร่างซี๊ดปาดรับความใหญ่โต
“อะ อ้า...”
กรอบหน้าหวานเชิดขึ้น
ก้านนิ้วเรียวจิกลงบนไหล่กว้าง ปล่อยให้ช่องทางสีหวานได้ปรับตัว
ขณะเดียวกันก็รับสัมผัสจากริมฝีปากหยักได้รูป
เรียวลิ้นร้อนละเลงลงบนยอดอกอย่างไร้ปรานี มิรินสะดุ้ง
ความเสียวนั่นส่งผลให้รูจีบตอดรัดลำกาย
กลายเป็นต่างฝ่ายต่างได้รับผลกระทบซึ่งกันและกัน
ฟันซี่เล็กขมริมฝีปากล่าง
ความอึดอัดแปรเปลี่ยนเป็นความเสียวซ่าน เมื่อเอวบางเริ่มขยับขึ้นลงเชื่องช้า
ปลายหัวหยักมนเสียดสีกับช่องทางอ่อนนุ่มด้านใน จุดอ่อนไหวถูกกระทบด้วยจังหวะซ้ำ ๆ
แทบทให้มิรินหมดแรง
“อะ อ่า อ้า- อ๊ะ!”
บทรักเริ่มเร่าร้อนมากขึ้นเมื่ออยู่ในท่าทางที่เหมาะสม
แรงส่งไม่ได้มาจากร่างบางเพียงผู้เดียว เอวสอบกลับสวนใส่ขึ้นทำเอาร่างบางจุกจนตาลอย
แต่ก็เพียงครู่เดียวเท่านั้น สะโพกอิ่มก็บดเบียดกลับได้อย่างทันท่วงที
ตอดรัดลำกายที่เสียดสีภายในจนร่างสูงขบกรามแน่น
“อ่าห์!”
โถมถาเรือนกายเข้าหากันด้วยแรงรัก
ผลัดกันเป็นฝ่ายขึ้นนำอย่างไม่มีใครยอมใคร กลิ่นไม้ผสมวนกับกลิ่นดอกไม้หอม
คละคลุ้งกระจายทั่วห้องกว้างพาลให้บทรักหอมหวานมากขึ้น
ก่อนนราจะเป็นฝ่ายโอบรั้ง
ฝ่ามือหนาชักรูดแกนกายของมิรินที่เสียดสีกับหน้าท้องของเขาอยู่ครู่ใหญ่
ทำเอาร่างบางเสียวซ่านจนตัวงอ ยามถูกรังแกจากด้านหน้าและหลังพร้อมกัน
“อ๊ะ อ๊า
โน—โนอาห์!”
ไม่บ่อยนักที่มิรินจะหลุดเรียกชื่อเล่น
ริมฝีปากหยักได้รูปกระตุกยิ้ม สวนใส่แกนกายลึกเข้าไปจนสุดลำ
หนักแน่นจนกายบางบนร่างสะดุ้งเฮือก
หยาดน้ำสีใส่ไหลเอ่อแก้วตาหวานเมื่อความเสียวซ่านรุกหนัก
“ซี๊ด— อ่า...”
“อึก...อ๊า!”
ทั้งสองถึงจุดสูงสุดในระยะเวลาไล่เลี่ยกัน
หากแต่ฝ่ายที่หมดแรงไปเสียก่อนคงจะเป็นมิริน กรอบหน้าหวานซบลงบนไหล่กว้างทันทีที่ปลดปล่อยหยาดน้ำขาว
สันจมูกโด่งกดลงบนแก้มนุ่ม
วงแขนแกร่งสอดอุ้มร่างบางให้กลายเป็นฝ่ายนอนลง
จัดดึงรูดเนื้อยางที่ถูกใช้ออกก่อนสวมใส่อันใหม่ลงไปในระยะเวลาอันรวดเร็ว
สบมองแผ่นหลังบางตรงหน้า
มิรินเหลือบมองกลับมาด้วยแววตาสั่นระริก คลื่นลูกใหม่กำลังก่อตัวเมื่อฝ่ามือหนาแตะเข้ากับเอวคอดบาง
ส่วนเว้าโค้งที่หมาะมือนั่นเป็นที่โปรดปรานของนรา
เช่นกันกับก้อนเนื้อนุ่มที่กระทบหน้าขาในจังหวะซ้ำ ๆ
“...สักที”
เสียงหวานเอ่ยขึ้นทำเอาร่างสูงหลุดหัวเราะ
ฝ่ามือหนาจับจ่อเนื้อเอ็นไปยังช่องทางสีหวาน ขมิบรับราวกับต้องการส่วนเติมเต็มนั่นทำให้เขานึกเอ็นดู
กดเข้าไปอย่างไม่รอช้า เสียงครางหวานดังขึ้น
นราเลียริมฝีปาก
จดจ่อกับภาพเบื้องหนาจนสายตาเขาเองเริ่มพล่าเลือน
กลิ่นหอมของมิรินคละคลุ้งแรงมากขึ้น จากความหวานสดชื่นกลายเป็นชวนให้ลุ่มหลง
สูดลมหายใจหนักพร้อมแรงส่งช่วงล่างที่พาร่างบางเคลื่อนไหวในจังหวะเดียวกัน
“อะ...อ่า อึก...อื้ออ”
ยิ่งเสียดสีความเสียวยิ่งพุ่งทะยาน
หากแต่สัญชาตญาณบางอย่างกลับเตือนให้มิรินไม่ลุ่มหลงไปกับรสรักนั่น
กลิ่นอายของนราเปลี่ยนไป
มันแฝงไว้ด้วยความเป็นนักล่า กรอบหน้าหวานหันมองคนด้านหลัง นัยน์ตาคมนั่นทอดมองต่ำลง
แน่นอนว่าไม่ใช่สบสายตา
แต่เป็นต้นคอของมิริน
ฝ่ามือหนาที่เคยจับควบเอวคอด
กลับเลื่อนมายังข้อมือบาง
มิรินเบิกตากว้างเมื่อความเป็นไปทุกอย่างอยู่เหนือการคาดการณ์
สันจมูกโด่งไล่ลงที่ต้นคอขาว
มิรินตัวสั่นเทา เมื่อปล่อยให้สัญชาตญาณครอบงำ นราก็ไม่ต่างจากอัลฟ่าจ่าฝูง
ฤทธิ์ของกลิ่นไม้นั่นปั่นประสาทให้มิรินแทบไม่เหลือแรงต่อต้าน
ผิวกายนุ่ม
กลิ่นหอมรัญจวน ผมเส้นอ่อนละต้นคอขาว
คมเขี้ยวแยกออก
“นะ โนอาห์...”
๐ ๐ ๐
กลับไปต่อกันที่เด็กดีอีกหน่อยนะฮะ ;0;
เรื่องอะไรค่ะ
ตอบลบคุณคนโปรด #nominอ่านในเด็กดีค้าบบ
ลบ